سلام داداشم
امیدوارم حالتون خوب باشه
تاکید و اصرارتون روی " جسم سالم " رو متوجه نشدم
چرا آخه؟
به نظرم اتکا کردن به چیزایی که آدم توی داشتنشون( ظاهراً ) تاثیری نداشته ، درست نیس
یعنی چون شما جسم و تنِ سالمی‌دارین، راحت تر انتخاب شین؟ اونوقت شما توی این جسمِ سالمتون چه تاثیر و دخالتی داشتین؟
من اگه دختر بودم میدیدم یه پسر چقد خودساخته هس، چقد روی اخلاق و اعتقاداتش کار کرده، چقد زندگیِ مشترک و جنسِ مخالف رو بلده ، چقد توی زندگی صبر و وفاداری و تحمل و از خودگذشتگی و مهر و وفا داره ... نه اینکه بدنش سالمه یا نه
دقیقاً اونی که بدنش سالمه چه تاثیری توی سلامتِ بدنش داشته؟
اونی که مادرزاد نقص عضو داشته یا یه مشکلِ جسمی‌داره، چه تاثیری توی اینجوری بودنش داشته؟
حرفِ شما مثه اینه که یه پسری که بابای پولدار داره ولی خودش جز خوردن خوابیدن کاری بلد نیس، بگه دخترا منو بپذیرین چون پول دارم
درسته پولِ باباش میتونه زندگیِ مرفهی واسه دختر بسازه ولی جنبه‌های دیگه‌ی زندگی چی؟ واقعا زندگی با اون پسر قشنگه؟
به همون اندازه که افتخار و تکیه‌ی اون پسر به پولِ باباش ، ناپسند و اشتباهه، افتخار و تکیه‌ی شما به جسم و تنِ سالمتونم اشتباهه 😉
پسر اگه جنم و جربزه داشته باشه، شده میره کارگری ، میره سرویس بهداشتیِ ترمینال میشوره ولی بیکار نمیمونه ، همچین پسری صد برابر ارزشمندتره از پسری که با پارتی ، به ناحق شده رئیس بانک و ماهی ۱۰ ملیون درآمد داره
مرد اگه واقعا مرد باشه ، روی اخلاقش کار میکنه که زندگیو واسه زنش بهشت کنه
شما هم به مسائلی تکیه کن که حاصلِ زحمت و تفکر و تلاشِ خودت بوده نه بدنِ سالمی‌که خدا بهت داده
موافقم که دختر پسر باید باهم راه بیان، باید صبر و تلاش و توکل کنن تا زندگیشون به مرور بهتر شه ، فقط خواستم بگم سلامتِ جسمی، مبنای خوبی نیس که بخاطرش خودمونو از دیگران بالاتر بدونیم
اینم بگم که خدا به منم تن و بدنِ سالمی‌داده که هرچقد شکرگزارش باشم کمه ولی هیچوقت حق ندارم سلامتیمو نسبت به کسی که نقصِ عضو یا بیماری یا مشکلِ مادرزاد داره، امتیاز بدونم
واسه ازدواجم بررسی میکنم ببینم خصوصیاتِ خودساخته‌ی دختر چیه ، میبینم چقد روی اخلاقش کار کرده ، چقد صبر و گذشت داره ، چقد اهلِ چشم و هم چشمی‌و تفاخره، چقد روی اعتقاداتش کار کرده، چقد خودشو به خالقش نزدیک کرده ، چقد زندگیِ مشترکو بلد شده، چقد مطالعه کرده واسه تربیت فرزند، چقد مهارت کسب کرده واسه آرامش دادن به خونه و بچه‌ها و شوهر ، آیا واسه بچه‌هام مامانِ خوبی میشه یا نه...
وگرنه قد و قیافه و ظاهر و خانواده‌‌‌ای که خودش توی انتخابشون دخالتی نداشته، چه ارزشی دارن؟
بازم میگم من موافقِ ازدواجِ آسون و ساده ام ولی میگم پسر باید جنم و تلاششو نشون بده ، بیکار نباشه ، بالاخره یه کارِ ساده با درآمدِ کم بهتره از بیکاری... این نشون میده اون پسر واقعاً کاریه ، تن پرور نیس ، راحت طلب نیس ، واسش مهمه که کار و درآمد داشته باشه هرچند درآمدش کم باشه ، واسش مهمه در حدِ توانش واسه زن و بچش آسایش و رفاه تامین کنه
به نظرم پسری که نقصِ عضو داره ولی کار و درآمد داره، قابلِ تکیه تره از پسری که بیکاره و تن و بدنش سالمه
امیدوارم منظورمو رسونده باشم
براتون دعا میکنم به حقِ همین شبای عزیز ، به وقتش با یه دخترِ هم کفو و مناسب ازدواج کنین و در کنارش تا آخر عمر، شاد و سلامت و خوشبخت باشین .
التماس دعا